Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας
aiff

Innovathens - H εμπειρία της συνεχούς κίνησης

24 οθόνες θα μεταδίδουν αποσπάσματα από 1000 κινηματογραφικά τρέιλερ τα οποία περιγράφουν, όχι την αλήθεια ή το ψέμα, αλλά τη συμμετοχή μας σε αυτά.

24 οθόνες θα μεταδίδουν αποσπάσματα από 1000 κινηματογραφικά τρέιλερ τα οποία περιγράφουν, όχι την αλήθεια ή το ψέμα, αλλά τη συμμετοχή μας σε αυτά.

Κάποιες οθόνες θα είναι αδρανείς (η αδράνεια είναι η αρχή της κίνησης), ενώ κάποιες άλλες θα μεταδίδουν απλώς παράσιτα (ο θόρυβος –τα παράσιτα, δηλαδή– είναι το δρών μυστικό κάθε επικοινωνιακής σχέσης).

Σε κάθε οθόνη, πάντως, θα προβάλλονται διαφορετικές εικόνες, ενώ το μοντάζ τους έγινε με σκοπό να κινητοποιήσει το τυχαίο της υποκειμενικής μας αλήθειας.

Ο ήχος τους θα έχει αφαιρεθεί μετατρέποντάς τα σε αρχέτυπα και ολόκληρος ο χώρος θα «ντυθεί» με τη μουσική του Felizol. Σκηνοθέτης και ο ίδιος (ο Γιάννης Βεσλεμές μόλις ολοκλήρωσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Νορβηγία»), υποσχέθηκε να δημιουργήσει ένα ηδονιστικό μουσικό τείχος που θα πλαισιώνει τις εικόνες – ένα νεο-πανκ παραλήρημα βασισμένο στην ηλεκτρονική μουσική, τον ντίσκο παροξυσμό και τα πιο ξεδιάντροπα σάουντρακ της ιστορίας.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, η προβολή των τρέιλερ θα σταματάει και θα δίνει τη θέση της σε μία μικρή σκηνή η οποία θα μεταδίδεται ταυτόχρονα από όλες τις οθόνες. Δεν θα προέρχεται, όμως, από τις λεγόμενες «καλύτερες ταινίες όλων των εποχών», αλλά από αυτές που πιστεύουμε ότι μας βοηθούν να πλησιάσουμε το «απρόσιτο» – αυτό κι αν αλλάζει συνεχώς μορφές.

Παρασκευή, 26 Σεπτεμβρίου
18:00 - 23:00
«Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων



    Hμερομηνία δημοσίευσης: 2014-09-11 19:00:21



    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

    Frame - Light - Motion

    Frame - Light - Motion

    Μηχανουργείο (κτήριο Δ12) - Η αδιαπέραστη υπερκινητικότητα του «Μοντέλου»

    Μηχανουργείο (κτήριο Δ12) - Η αδιαπέραστη υπερκινητικότητα του «Μοντέλου»

    Το 'Μοντέλο' του Κώστα Σφήκα, που γιορτάζει τα 40 του χρόνια, θα προβάλλεται σε μια μεγάλη σκοτεινή αίθουσα του κτηρίου, σε λούπα, χωρίς αρχή και τέλος, αφού εξάλλου δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, με τη συνοδεία ενός ιδιότυπου κονσέρτου για EWI από τη Mr. Girl.