Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας
aiff

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΑΙΝΙΩΝ

A SPACE STORY

SPACE: διάστημα/ κενό/ χώρος/ απόσταση/ περίοδος/ χρονικό διάστημα Με 12 βουβές πρωτοποριακές μικρού μήκους σχολιασμένες live από τους μουσικούς Aγγελος Κυρίου και «Φανταστικοί Hχοι», και 150 αποφθέγματα -που θα προβάλλονται, ταυτόχρονα, στους τοίχους του κινηματογράφου- επιχειρούμε φέτος να ορίσουμε τις πολλαπλές ερμηνείες του space: κενό, χώρος, απόσταση και διάστημα. Το κενό βέβαια προηγείται των πάντων. Ακολουθούν τα διαστήματα ανάμεσα στο κενό και μετά το κενό που γίνεται θέση και απόσταση. Τότε όλα αυτά που μας χωρίζουν μπορούν και να ιδωθούν ως διαστήματα που μας ενώνουν, ενώ οι αποστάσεις υπάρχουν όσο υπάρχουμε κι εμείς για να τις συντηρούμε. Ή να τις καταργούμε. Χώροι ελεύθεροι και ανοιχτοί αλλά και χώροι κρυφοί ανάμεσα στις λέξεις και τα νοήματα. Διαστήματα χρονικά και διαστήματα κενά. Η ιστορία του space γίνεται μια περιπέτεια εικόνων, κίνησης, ήχων και λέξεων. Κι εμείς την ακολουθούμε. 1. Dream Οf Α Rarebit Friend, 10', ΗΠΑ, 1906. Σκην: Εντγουιν Πόρτερ) Ο Πόρτερ ήταν ένας μηχανικός και εικονολήπτης ο οποίος εδώ αφήνει τους ήρωές του να ονειρευτούν ένα διάστημα ακραίο αλλά και ορατό, μακρινό αλλά και προσβάσιμο. 2. Moonland, 11', ΗΠΑ, 1923-26. Σκην: Νιλ Μαγκουάιρ, Γουίλιαμ Α. Ο’ Κόνορ Μια φρενιασμένη εικονογράφηση επιστημονικής φαντασίας. Το παιδί θαύμα της εποχής Μίκυ ΜακΜπάν αναζητά τον «άνθρωπο στο φεγγάρι»- θυμίζοντας τον μεταγενέστερο «Μάγο του Οζ»- που ξεφεύγει από όλες τις συμβάσεις των χώρων, των χρονικών περιόδων και τους ίδιου του διαστήματος. 3. Looney Lens: Split Skyscrapers, NYC, 1', ΗΠΑ, 1924. Σκην: Αλ Μπρικ Η σειρά Looney Lens λανσαρίστηκε για να αναδείξει με χιούμορ τα ειδικά εφέ. Οι διαχωρισμένες εικόνες ουρανοξυστών και αυτοκίνητων, που θυμίζουν τον «Ανθρωπο με την κινηματογραφική μηχανή» του Τζίκα Βερτόφ, δημιουργούν συνεχή κενά και ρωγμές στο αστικό τοπίο. 4. Anemic Cinema, 6', Γαλλία, 1924-26. Σκην: Μαρσέλ Ντισάν Περιστρεφόμενα σπιράλ με περιστρεφόμενες επιγραφές ρημάτων δημιουργούν ένα περίπλοκο παιχνίδι λέξεων και εικόνων. Η αμφισημία του χώρου, τα λογοπαίγνια κι οι οπτικές φόρμες ξεπροβάλουν κάτω από ένα νέο -ουσιαστικά αόρατο- διάστημα. 5. Le Vampire, 8', Γαλλία, 1939, Ζαν Πανλεβέ Το βαμπίρ εκτίθεται ως βιολογικό αρχέτυπο αλλά και ως αλληγορία του ναζισμού καθώς ο Ζαν Πενλεβέ- σκηνοθέτης, επιστήμονας και εφευρέτης- παρακολουθεί επίγειους, εναέριους και υποβρύχιους χώρους με λιλιπούτειους οργανισμούς. 6. Le Retour a la Raison, 3',Γαλλία, 1923. Σκην: Μαν Ρει Μια επίθεση τυχαίων ιπτάμενων αντικειμένων υπό την συνεχή αμφισβήτηση του ντανταϊσμού. Το διάστημα ανάμεσα στη λογική και την επιστροφή της, είναι δισυπόστατο. 7. Out of the Melting Pot, 3', ΗΠΑ 1928. Σκην: Άγνωστος Οι μεταβάσεις του ζωολογικού κήπου από το αφηρημένο στο ρεαλιστικό, ενδυναμώνουν τις διαφορές μεταξύ των διαστάσεών τους και των διαστημάτων μέσα στα οποία υπάρχουν. 8.The Furies, 3', ΗΠΑ, 1934. Σκην: Σλαβκο Βόρκαπις Ο Σερβοαμερικανός σκηνοθέτης ορίζει ένα «έγκλημα χωρίς πάθος» στον ανυπόστατο χώρο της ερωτικής επαφής, την ώρα που μια απόκοσμη φιγούρα ίπταται απειλητική σ’ ένα εναέριο αστικό διάστημα που θυμίζει το κενό του εφιάλτη. 9. La Lune a un Mètre, 3', Γαλλία 1898. Σκην: Ζορζ Μελιές Ηλικιωμένος αστρονόμος δέχεται επίθεση από το φεγγάρι σε ένα πρωτοποριακό φιλμ ειδικών εφέ και animation. 10. Le Voyage dans la Lune, 13' Γαλλία 1902. Σκην: Ζορζ Μελιές Το πρώτο φιλμ επιστημονικής φαντασίας της ιστορίας είναι εμπνευσμένο από τα βιβλία «Ο Πρώτος Ανθρωπος στο Φεγγάρι» του Χ. Τζ. Γουέλς και «Από τη Γη στη Σελήνη» του Ιουλίου Βερν. Μια ομάδα αστροναυτών ταξιδεύει στο φεγγάρι και το διαστημόπλοιό τους καρφώνεται στο μάτι του. 11.Eclipse de Soleil en Pleine Lune, 9' 1907. Σκην: Ζορζ Μελιές Κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης ένα θηλυκό φεγγάρι καλύπτει έναν αρσενικό ήλιο. Η απόσταση μεταξύ τους μειώνεται, φέρνει τα δύο σώματα πιο κοντά και δίνει στο ίδιο το φιλμ ερωτική διάσταση. 12.The Bridge, 10', 1929-30. Σκην: Τσαρλς Βιντορ Ο σκηνοθέτης της «Γκίλντα» διασκεύασε μια ιστορία του Αμβρόσιου Μπιρς σαν μια αριστοτεχνική φαντασίωση. Ο χρόνος συμπιέζεται και εν τέλει εκτείνεται δημιουργώντας έναν παράξενο χώρο όπου τα πάντα είναι εφικτά. Ενα τραγικό δευτερόλεπτο μπορεί και να ισούται με το διάστημα μιας ολόκληρης ζωής.


    Hμερομηνία δημοσίευσης: 2009-09-10 12:05:27



    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ