Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας
aiff

Αφιέρωμα Deja-Vu

Η αμετάβλητη ονοματική έκφραση που αποτελείται από το χρονικό επίρρημα déjà (ήδη) και την παθητική μετοχή του ρήματος voir (βλέπω) κυκλοφορεί ελεύθερη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Κυριολεκτικά δηλώνει το «ήδη ιδωμένο».

Η παράξενη αίσθηση που περιγράφει μοιάζει με στιγμιαίο όνειρο και υποβάλει το υποκείμενο στην αμφιβολία για το αν έχει βιώσει και στο παρελθόν μια συγκεκριμένη εμπειρία. Η ίδια έκφραση χρησιμοποιείται και για να ορίσει κάτι το μπανάλ, το κοινότοπο.

Το φετινό ειδικό αφιέρωμα του Φεστιβάλ βέβαια- που ακολουθεί την περσινή «Τρύπα» και το προπέρσινο «Space»- διαρρηγνύει τους περιορισμούς των γλωσσικών ερμηνειών και διεκδικεί ελεύθερες νοηματικές ζεύξεις. Ο διάλογος που προκαλεί μας πάει σε ένα λειτουργικό πεδίο το οποίο εγκαταλείφθηκε και οφείλει να ξανα-ιδωθεί ή να ξανα-χρησιμοποιηθεί. Κατ’ αυτό τον τρόπο οι έννοιες της επανάληψης, της πολλαπλής θέασης και της παράλληλης δράσης, συνυπάρχουν με τις έννοιες του ιδωμένου χρόνου και της μεταμόρφωσης του βλέμματος, ενώ η αιώνια επιστροφή του Νίτσε τις υπονομεύει συνεχώς και ταυτόχρονα τις απελευθερώνει. Δεκάδες ακόμα έννοιες εμφανίζονται από το πουθενά ή υποχρεώνονται να δημιουργηθούν από την αρχή.

Στο κινηματογραφικό λοιπόν μέρος του αφιερώματος (διότι υπάρχει και το εικαστικό μέρος που εμφανίζεται ως έκπληξη στο αστικό τοπίο) θα δούμε δεκαέξι μικρού μήκους ταινίες χωρισμένες σε επτά κεφάλαια: Η παραμόρφωση του ιδωμένου χρόνου, Η μεταμόρφωση του βλέμματος, Η αιώνια επιστροφή, Η οικογενειακή επαν-οίκηση, Η όραση των ήχων, Το σώμα ως μνήμη και το Ξαναβλέποντας το λάθος.

Κάθε ένα από αυτά επεκτείνει την εσωτερική του δυναμική και εκτίθεται στην κριτική και – γιατί όχι- στην αυστηρότητα της ήδη-ιδωμένης ελευθερίας του.

Ορέστης Ανδρεαδάκης



    Hμερομηνία δημοσίευσης: 2011-09-06 12:10:10



    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

    Déjà-Vu

    Déjà-Vu

    Ο Έκχαρντ Κρους μέσα σε ένα μόλις λεπτό υποστηρίζει πως ο χρόνος είναι μια πλήρως ελαστική μονάδα μέτρησης, ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που μπορεί ο καθένας να δει και να ξανα-δει όπως θέλει.