Déjà-Vu
Ο Έκχαρντ Κρους μέσα σε ένα μόλις λεπτό υποστηρίζει πως ο χρόνος είναι μια πλήρως ελαστική μονάδα μέτρησης, ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που μπορεί ο καθένας να δει και να ξανα-δει όπως θέλει.
I. Η ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΙΔΩΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Πώς να Χρησιμοποιείτε Ευέλικτα τον Χρόνο
(How to Use Time Flexibly)
Ο Έκχαρντ Κρους μέσα σε ένα μόλις λεπτό υποστηρίζει πως ο χρόνος είναι μια πλήρως ελαστική μονάδα μέτρησης, ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που μπορεί ο καθένας να δει και να ξανα-δει όπως θέλει.
Σκηνοθεσία: Eckhard Kruse - 2010 - Γερμανία – 1'
Anamorphic People
Ένα υπέροχο ιντερλούδιο κινηματογραφικών πειραματισμών με πλάνα ενός ζευγαριού και του οπερατέρ της Fox News, Αλ Μπρικ τα οποία παραμορφώνονται μέσα από φακούς και πρίσματα. Το βλέμμα του παραμορφώνει ακόμα και τον χρόνο.
Σκηνοθεσία: Al Brick – 1927 - Η.Π.Α. – 2’
ΙΙ. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΒΛΕΜΜΑΤΟΣ
Annabelle Butterfly Dance 1
Το πρωτοποριακό αυτό φιλμ, γυρισμένο πριν ακόμη και από την επίσημη εμφάνιση του κινη- ματογράφου, αποτυπώνει την κίνηση μιας χορεύτριας, καθώς μοιάζει να μεταμορφώνεται σε πεταλούδα καθώς την κοιτάμε.
Σκηνοθεσία: W.K.L. Dickson - Η.Π.Α. - 1'
Πεταλούδα του έρωτα
(Papillon d'Amour)
Ο Νικολά Προβόστ υποβάλλει αποσπάσματα απ' το αριστούργημα του Ακίρα Κουροσάβα, «Ρασομόν», σε ένα ιδιόμορφο εφέ αλληλοαντανάκλασης και δημιουργεί ένα χώρο παραι- σθήσεων στον οποίο μια γυναίκα μεταμορφώνεται, από χρυσαλίδα σε πεταλούδα και τέλος καταρρέει.
Σκηνοθεσία: Nicolas Provost – 2003 - Βέλγιο – 4’
ΙΙI. Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Κολλημένος με τον Ρυθμό
(Stuck in a Groove)
Αρχίζοντας από την ιδέα της «αιώνιας επιστροφής» του Νίτσε ο Κλέμενς Κόγκλερ φιλοσοφεί παίζοντας με γνωστά εξώφυλλα κλασικών δίσκων. Με τη μοναδική τεχνική Phonovideo, μοντάρει εικόνες ακριβώς όπως ένας dj μιξάρει ήχους.καταρρέει.
Σκηνοθεσία: Clemens Kogler – Αυστρία – 4'
Οι Καρδιές της Ηλικίας
(The Hearts of Age)
Η πρώτη μικρού μήκους ταινία του Ορσον Γουέλς, την οποία ολοκλήρωσε σε ηλικία μόλις 19 ετών, σε συνεργασία με τον Γουίλιαμ Βανς. Ένα σουρεαλιστικό πόνημα στο οποίο ο Θάνατος (τον ερμηνεύει ο ίδιος ο σκηνοθέτης) μυθοποιείται και χλευάζεται με ένα τρόπο αυτόματης γραφής που θα μπορούσε να ορίζεται ακόμη και από την ίδια την επιστροφή του.
Σκηνοθεσία: Orson Welles, William Vance – 1934 - Η.Π.Α. – 8’
IV. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝ-ΟΙΚΗΣΗ
Οικογενειακή Φωτογραφία
(Family Portrait)
Οι όμορφες οικογενειακές στιγμές, οι αναμνήσεις που όλοι έχουμε, οι παλιές μας φωτογραφίες, θα μπορούσαν να ιδωθούν και να ερμηνευτούν εντελώς διαφορετικά. Κάποιο άγνωστο μάτι μπορεί να διεκδικήσει την αλλαγή των δεδομένων του οίκου μας.
Σκηνοθεσία: Joseph Pierce - 2010 - Ην. Βασίλειο – 5'
Η Πτώση του Οίκου των Άσερ
(The Fall of the House of Usher)
Η κατάρα της οικογένειας των Ασερ επιβάλει στον θάνατο την διαδικασία της επανα-κίνησης όπου όλα είναι πιθανά. Η αβάν γκαρντ μεταφορά της ομώνυμης ιστορίας του Εντγκαρ Αλαν Πόου, χωρίς τη χρήση διαλόγων και με πειραματική κινηματογράφηση μέσα από πρίσματα που δημιουργούν χαοτικές οπτικές παραμορφώσεις.
Σκηνοθεσία: J.S. Watson, Melville Webber – 1926-28 - Η.Π.Α. - 13’
V. Η ΟΡΑΣΗ ΤΩΝ ΗΧΩΝ
Stars and Stripes
Ο Νόρμαν ΜακΛάρεν σχεδιάζει εικόνες με στιλό και μελάνι κατευθείαν στο σελιλόιντ και δημιουργεί ένα πρωτοποριακό φιλμ χωρίς κάμερα εμπνευσμένο απ’ την αστερόεσσα. Το εμβατήριο του Τζον Φίλιπ Σούσα δίνει υπόσταση στην ελεύθερη κίνηση των σχημάτων.
Σκηνοθεσία: Norman McLaren – 1940 - Καναδάς – 4’
Voice on the Line
Κολάζ σχεδίων και εικόνων φτιαγμένο από κινηματογραφημένα επίκαιρα των 50s, με άξονα την ανθρώπινη φωνή και την μεταφορά της. Τηλεφωνικές συσκευές, βύσματα, γραμμές και αριθμοί. Η τεχνολογία ελέγχεται και μεταφέρεται, διαμορφώνοντας συνειδήσεις μέσα από τον φόβο της επανάληψης.
Σκηνοθεσία: Kelly Sears – 2009 - Η.Π.Α. – 7’
Daybreak Express
Το πρώτο φιλμ του πρωτοπόρου του σινεμά βεριτέ, Ντον Αλαν Πενεμπέικερ, αποτελείται από τα αρχιτεκτονικά πλάνα του υπό κατεδάφιση σταθμού των τρένων στην 3η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Η μουσική του Ντιούκ Ελινγκτον δημιουργεί ένα δευτερεύοντα κινηματογραφικό χώρο ισχυροποιώντας την υπόσταση της όρασης.
Σκηνοθεσία: D. A. Pennebaker– 1953 - Η.Π.Α. – 5’
VI. ΤΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΜΝΗΜΗ
Lady Crush
Τρεις μοναχικοί άνθρωποι που θα ήθελαν να είναι κάποιοι άλλοι υποφέρουν από αυτά που δεν μπορούν να εκφράσουν. Οταν οι ηθοποιοί αντικαθίστανται από κινούμενες πλαστελίνες, οι κρυφές τους επιθυμίες εξωτερικεύονται και η μνήμη εγγράφεται ως διαδικασία απελευθέ- ρωσης του σώματος.
Σκηνοθεσία: Hanna Sköld – 2011 - Σουηδία – 11’
Βαρύτητα
(Gravity)
Μια ντουζίνα σκηνές με διάσημα κινηματογραφικά φιλιά από τα πιο γνωστά ρομαντικά δράματα των 50s παρασύρουν το μάτι σε έναν ερωτικό ίλιγγο. Στην ένωση των ερωτικών σωμάτων ανα- γνωρίζουμε την διέγερση της μνήμης και την επαναφορά της στο σημείο μηδέν της ύπαρξης.
Σκηνοθεσία: Nicolas Provost – 2007 - Βέλγιο – 6’
Το Όνειρο του Ισαάκ
(Le Songe d'Isaac)
Το όνειρο και η μνήμη σμίγουν, καθώς ο γέρος Ισαάκ περνάει τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Το άρρωστο σώμα του απελευθερώνεται και ξανα-αποκτά το παιδικό του βλέμμα για να συναντήσει την μητέρα του σε ένα χώρο τρυφερότητας όπου τα λόγια δεν έχουν καμία σημασία. Σκηνοθεσία/ Director: Ursula Meier – 1994, Βέλγιο / Belgium - 13’
VII. ΞΑΝΑΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ
Stahlhelm
Γαλλία 1944. Ενα βρετανικό τζιπ πέφτει σε γερμανική ενέδρα και βγαίνει από το δρόμο. Ο αξιωματικός του τραυματίζεται και ο νεαρός στρατιώτης που τον συνοδεύει προσπαθεί να ξεγελάσει τον εχθρό. Αυτό που βλέπει όμως δεν είναι αυτό που οφείλει να δει.
Σκηνοθεσία: Peter King – 2011 - Ην. Βασίλειο – 4’
Les Barbares
Φωτογραφίες από εξεγέρσεις σε όλα τα μέρη της γης (ανάμεσά τους και τα γεγονότα στην Αθήνα τον Δεκεμβρίου του 2008) διαδέχονται φωτογραφίες των πολιτικών που εξουσιάζουν τον πλανήτη. Τα βλέμματα των ανθρώπων εξουσιάζονται από εικόνες που οι ίδιοι δεν μπορούν πια να ελέγξουν.
Σκηνοθεσία: Jean Gabriel Périot – 2010 - Γαλλία – 4’
