Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας
aiff

Παράξενη Ευγένεια: Γιατί με Μισείς Χωρίς να με Ξέρεις; / Accidental Courtesy: Daryl Davis, Race & America

29/9/2016, 17:45, Δαναός 1 2/10/2016, 19:00, Odeon Όπερα 2

Ο Αφροαμερικανός Ντάριλ Ντέιβις, πιανίστας των θρυλικών Τσακ Μπέρι και Λιτλ Ρίτσαρντ, έχει ένα όνειρο. Τα τελευταία είκοσι χρόνια γυρίζει τις πολιτείες της Αμερικής και γίνεται φίλος με υψηλόβαθμα στελέχη της Κου Κλουξ Κλαν, πιστεύοντας πως έτσι θα τους αλλάξει τα πιστεύω. Θα μπορέσει, όμως, να πείσει για το παράξενο χόμπι του και τους μαύρους ακτιβιστές που βλέπουν τα αδέρφια τους να πεθαίνουν στους δρόμους από σφαίρες αστυνομικών; Μια αληθινή ιστορία που πρέπει να δει κανείς για να πιστέψει, μας υπενθυμίζει με τρόπο εμφατικό πόσο περίπλοκη μπορεί να είναι η ανθρώπινη φύση.

Accidental-Courtesy-Courtesy-of-Sound-Vision

O Ντάριλ Ντέιβις είναι ένας Αφροαμερικάνος πιανίστας που έχει συνεργαστεί με θρυλικούς καλλιτέχνες, όπως ο Μάντι Γουότερς, ο Τσακ Μπέρι, ο Λιτλ Ρίτσαρντ και ο Τζέρι Λι Λιούις. Παράλληλα, όμως, έχει και ένα πολύ αλλόκοτο χόμπι: του αρέσει να ταξιδεύει σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ και να γνωρίζει στελέχη της Κου Κλουξ Κλαν. Στα ταξίδια του έχει συγκεντρώσει κελεμπίες και ένα σωρό αντικείμενα από πρώην μέλη της οργάνωσης, με στόχο μια μέρα να ανοίξει ένα μουσείο, ενώ έχει αποκτήσει φιλίες ακόμα και με ενεργά ή υψηλόβαθμα μέλη της ΚΚΚ.

Αυτή η σε πρώτο άκουσμα απίστευτη εναλλακτική απασχόληση του Ντέιβις στέκεται αφορμή για ένα από τα ωραιότερα και απρόσμενα ψυχαγωγικά αντιρατσιστικά ντοκιμαντέρ που είδαμε εδώ και καιρό. Πρόκειται για μια ταινία που εξυψώνει τον διάλογο ως εκείνη την ύψιστη εξισορροπητική δύναμη, ως στυλοβάτη της κοινωνικής ειρήνης, και αναδεικνύει το αντικείμενό της, αυτόν τον απίθανο τύπο που λέγεται Ντάριλ Ντέιβις, σε σύμβολο ανοχής και ανθρωπιάς. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ του SXSW. Γ. Β.

Σκηνοθεσία: Matthew Ornstein
Φωτογραφία: Sam Cezari, Peter Castagnetti
Μοντάζ: Jason Jones, Ben Barnes

ΗΠΑ | 2016 | Έγχρωμο | DCP | 75' | Αγγλικά



    Hμερομηνία δημοσίευσης: 2016-09-11 17:39:00



    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

    Ντοκιμαντέρ - Stranger than Fiction

    Ντοκιμαντέρ - Stranger than Fiction

    Η Συμμορία με τα Ροζ / Check it

    Η Συμμορία με τα Ροζ / Check it

    Κυνηγήθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν, δέχτηκαν μέχρι και πυροβολισμούς. Οι δρόμοι των γκέτο στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ ήταν οι πλέον αφιλόξενοι για την LGBTQ κοινότητα μέχρι που μια χούφτα γκέι και τρανς αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Οπλισμένη και επικίνδυνη, μα συνάμα στυλάτη και αστραφτερή, η συμμορία 'Check It' μετρά πλέον περισσότερα από 200 μέλη και βγαίνει στους δρόμους της Ουάσινγκτον για να δώσει ένα μαθηματάκι σε κάθε ομοφοβικό καθαρματάκι. Είναι όμως η συμμορία αρκετή για να διεκδικήσουν τα μέλη της μια καλύτερη ζωή;

    Ο Χορευτής / Dancer

    Ο Χορευτής / Dancer

    Ο Σεργκέι Πολούνιν, τον οποίο ερωτευτήκαμε από το βίντεο του 'Take Me to Church', έγινε το enfant terrible του μπαλέτου όταν εγκατέλειψε τη θέση του σολίστ δύο φορές, επαναστατώντας απέναντι στο κατεστημένο του κλασικού χορού. Πόσο υψηλό είναι το τίμημα της τελειότητας;

    David Lynch: The Art Life

    David Lynch: The Art Life

    Ημιφωτισμένα υπόγεια δωμάτια, καπνοί από τσιγάρα, βίαιες πινελιές χρώματος επάνω σε λευκούς καμβάδες και ένα vintage μικρόφωνο σπρώχνουν τον Ντέιβιντ Λιντς να ταξιδέψει στο παρελθόν του και στις απόκοσμες εμπειρίες που τον σμίλευσαν ως καλλιτέχνη. Σε ένα σχεδόν ονειρικό ντοκιμαντέρ που θα μπορούσε να έχει γυρίσει ο ίδιος, o αγαπημένος σκηνοθέτης των Νυχτών Πρεμιέρας μάς παραχωρεί το σπάνιο προνόμιο να ακούσουμε προσωπικές του ιστορίες, μακράν πιο παράξενες κι από τις ταινίες του. Now, it's dark...

    Ντε Πάλμα / De Palma

    Ντε Πάλμα / De Palma

    Για πολλά χρόνια οι κριτικοί αγαπούσαν να τον μισούν, το κοινό τον αποθέωνε και οι ταινίες του γίνονταν ο ορισμός της ένοχης απόλαυσης. Πέντε δεκαετίες μετά το ξεκίνημα της καριέρας του, ο πιο πιστός ακόλουθος του Χίτσκοκ και μαέστρος μερικών από τα πιο δεξιοτεχνικά θρίλερ που είδαμε ποτέ αποκαλύπτεται (και δε μασάει τα λόγια του) μπροστά στην κάμερα δυο επώνυμων θαυμαστών του: των σκηνοθετών Νόα Μπάουμπαχ και Τζέικ Πάλτροου.