Nashville

Συστήνοντας ένα πολύπλοκο αφηγηματικό ύφος που στο εξής θα έβρισκε αναρίθμητους μιμητές και αναπτύσσοντας έναν ολόκληρο στοχασμό πάνω στις έννοιες της πολιτικής, του θεάματος, της κουλτούρας και του μαζικού τριπ μιας ολόκληρης χώρας με τη δίψα για αναγνώριση και διασημότητα, ο Ολτμαν έκλεινε τον ορισμό της σκηνοθετικής ευφυΐας και του μοντέρνου σινεμά σε μια αριστουργηματική μικρογραφία της αμερικανικής ζωής που παραμένει αιχμηρή.

Η μακροχρόνια εμμονή του Ολτμαν με τον επαναπροσδιορισμό των κινηματογραφικών ειδών και τους διαρκείς πειραματισμούς με τις δυνατότητες και τα όριά τους ήταν αναπόφευκτο να οδηγήσει στη δημιουργία μιας καινούργιας φιλμικής κοσμοθεωρίας, όπως αυτή που έκλεινε μέσα του το «Nashville».

Τοποθετώντας καθόλου τυχαία την ιστορία του τις παραμονές των εκλογών, στη γενέτειρα της παραδοσιακής μουσικής των ΗΠΑ, ο αξεπέραστος αυτός κινηματογραφικός σταθμός έσπαγε κάθε σύμβαση περί δημιουργίας μιας ταινίας, καθώς θρυμμάτιζε τη δράση του σε αμέτρητες ψηφίδες, ακολουθούσε τις τύχες 24 χαρακτήρων, ένωνε ασύνδετα μεταξύ τους πράγματα, όπως την κοινωνικοπολιτική μεταφορά, το μιούζικαλ, τη σάτιρα και το δράμα, και αδιαφορούσε για κάθε συμβατική έννοια πλοκής .

Συστήνοντας ένα πολύπλοκο αφηγηματικό ύφος που στο εξής θα έβρισκε αναρίθμητους μιμητές και αναπτύσσοντας έναν ολόκληρο στοχασμό πάνω στις έννοιες της πολιτικής, του θεάματος, της κουλτούρας και του μαζικού τριπ μιας ολόκληρης χώρας με τη δίψα για αναγνώριση και διασημότητα, ο Ολτμαν έκλεινε τον ορισμό της σκηνοθετικής ευφυΐας και του μοντέρνου σινεμά σε μια αριστουργηματική μικρογραφία της αμερικανικής ζωής που παραμένει αιχμηρή. Λ.Κ.

nashville - trailer by NyxtesPremieras

Σκηνοθεσία / Director
Robert Altman

Σενάριο / Screenwriter
Joan Tewkesbury

Φωτογραφία / DoP
Paul Lohmann

Μουσική / Music
Arlene Barnett, Jonnie Barnett Karen Black, Ronee Blakley
Gary Busey, Juan Grizzle, Allan F. Nicholls, Dave Peel Joe Raposo

Μοντάζ / Editors
Dennis M. Hill, Sidney Levin

Ηθοποιοί / Principal Cast
David Arkin, Barbara Baxley Ned Beatty, Karen Black
Keith Carradine, Geraldine Chaplin

ΗΠΑ / USA
1975
Εγχρωμο / Color
35mm
159’
Αγγλικά / English

Hμερομηνία δημοσίευσης: 2014-09-10 12:30:00

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο Ρόμπερτ Όλτμαν στα 70s

Το Αγόρι που Ήθελε να Πετάξει

Αναρχική και σε σημεία σουρεαλιστική σάτιρα της αμερικανικής πραγματικότητας, μέσα από μια αναπάντεχη παραλλαγή στον μύθο του Ικάρου, το φιλμ βρίθει εκκεντρικών στιγμών και πολλαπλών πτήσεων στους ουρανούς του μαύρου χιούμορ, αποτυπώνοντας στην οθόνη ένα παραμύθι σεξουαλικής αφύπνισης και μύησης στον κόσμο των μεγάλων.

MAS*H

Μέσα από μια ομάδα ιατρικού προσωπικού που έχει σταθμεύσει στο Χειρουργικό Νοσοκομείο Κινητού Στρατού κατά τη διάρκεια του Πολέμου στην Κορέα, και τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη της προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με χιούμορ την καθημερινή φρίκη που εκτυλίσσεται γύρω τους, ο Ολτμαν σκαρφίζεται ένα αυθάδικο μανιφέστο απέναντι σε κάθε μιλιταριστική ιδέα.

Η Έντιμος Κυρία και ο Χαρτοπαίχτης

Στις αρχές του 1900, σε μια κωμόπολη των συνόρων της Δύσης που βιώνει το πέρασμα στη σταδιακή αστικοποίηση, ένας αινιγματικός άντρας με επιχειρηματικό μυαλό και μια ερωτευμένη πόρνη οικοδομούν το αμερικανικό όνειρο πάνω στα θεμέλια ενός οίκου ανοχής, ενώ ταυτόχρονα τα οργανωμένα συμφέροντα της περιοχής έρχονται να διεκδικήσουν το μερίδιό τους.

Κλέφτες σαν κι Εμάς

Αδίκως υποτιμημένο πλάι στα υπόλοιπα «μεγαθήρια» που σφράγισαν την πιο δημιουργική περίοδο του σπουδαίου σκηνοθέτη, το χαμηλόφωνο αυτό κομψοτέχνημα εποχής χρησιμοποίησε ως αφετηρία το ίδιο βιβλίο του Εντουαρντ Αντερσον στο οποίο ο Νίκολας Ρέι είχε βασίσει παλιότερα το «They Live By Night» (1948) για να διηγηθεί τη σχεδόν συγκινητική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε έναν νεαρό ληστή τραπεζών και ένα κορίτσι της επαρχίας, στην Αμερική της οικονομικής κρίσης του ’30.

Ζάρια, Πόκερ και... Κάτι Άλλο!

Ανοίγοντας δρόμο μέσα από το ελεγχόμενο χάος των υπερκαλυπτόμενων διαλόγων, τη θορυβώδη ηχητική μπάντα και μια αυτοσχεδιαστική προσέγγιση στο σενάριο, τις ερμηνείες και τη σκηνοθεσία, ο Ολτμαν χτίζει μια πολύτιμη κωμωδία συμπεριφορών.