ΓΚΟΝΤΑΡ / GODARD SEUL LE CINÉMA
Ελάχιστες προσωπικότητες είναι τόσο άρρηκτα συνυφασμένες με την κινηματογραφική τέχνη όσο ο Γκοντάρ. Και κανείς δεν την καθόρισε, δεν την ριζοσπαστικοποίησε, δεν την έκανε παντιέρα και δεν την προβόκαρε ενίοτε όσο ο πατριάρχης της Νουβέλ Βαγκ, σε βάθος μιας καριέρας μυθικής που γαλουχήθηκε στα Cahiers du Cinema και εκτινάχθηκε από τα αναλογικά χρόνια των 60s, όπου τα πάντα στον κόσμο άλλαζαν, έως τις μέρες της ψηφιακής μας πραγματικότητας. Ένα ντοκιμαντέρ απαραίτητο και μαζί σημαδεμένο από τη συγκυρία του θανάτου του, που αντικρίζει με δέος το ανεξίτηλο στίγμα του και σκιαγραφεί τη γραμμή κατά την οποία οι έννοιες Γκοντάρ και σινεμά, ταυτίζονται.
ΓΑΛΛΙΑ | 2022 | ΕΓΧΡΩΜΟ | DCP | 101’ | ΓΑΛΛΙΚΑ
«Ακόμα κι αν τίποτε δεν συνέβαινε όπως ελπίζαμε, οι προσδοκίες μας δεν θα άλλαζαν». Τάδε έφη Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο μεγάλος ρομαντικός. Δεν είναι η μόνη των πολλών πλευρών του που κυριεύει το απαραίτητο αυτό το ντοκιμαντέρ, είναι όμως αυτή που υπερίπταται όλων των ενστάσεων – κι ας είναι πολλές – που θα μπορούσε κανείς να διατηρεί εναντίον του. Ο Γκοντάρ των αντιφάσεων, της αυτοκατάργησης, των προκλήσεων, της αυτοκριτικής, του κινηματογραφικά απαράμιλλου ‘60, των μεγάλων ονείρων και των παιδιάστικων φαντασιώσεων, της τεχνολογικής ακμής, της πολιτικής ενάργειας, του (διπλά εννοούμενου) εικονικού στοχασμού. Ο Γκοντάρ που μπορεί να ένευσε, αλλά δεν θα φύγει ποτέ. Ο Γκοντάρ ο ζωηρά απών και ο παιγνιωδώς παρών, και ναι, ξανά, ο μεγάλος ρομαντικός. Να είστε εκεί. Η.Δ.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Cyril Leuthy
ΣΕΝΑΡΙΟ: Cyril Leuthy
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Gertrude Baillot
ΜΟΥΣΙΚΗ: Thomas Dappelo
ΜΟΝΤΑΖ: Phillipe Baillon, Cyril Leuthy
ΣΙΡΙΛ ΛΕΤΙ
Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και μοντέρ. Έχει στο ενεργητικό του πλήθος ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση, ενώ ιδιαίτερη θέση στο έργο του κατέχουν οι μονογραφίες του για δημιουργούς όπως ο Μελβίλ, ο Ρενουάρ και ο Τριφό.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
2022 Godard seul le Cinéma
2017 Barbara: Chansons pour une absente
2015 The Night Is Fading
