ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ / NIGHT MOVES
Λίγα χρόνια αφότου ύψωσε το λάβαρο του Νέου Χόλιγουντ με το «Μπόνι και Κλάιντ», ο Άρθουρ Πεν έκλεινε μια ολόκληρη εποχή πεσιμισμού και παράνοιας σε ένα απελπισμένο νεο-νουάρ που αργότερα θα αναγνωριζόταν ως ένα από τα κρυφά διαμάντια των 70s. Όπως η «Τσάιναταουν» αποτελεί τη συντριβή του ιδεαλιστή ήρωα μπροστά στην πλήρη επικράτηση του κακού, έτσι και οι «Νυχτερινές Υποθέσεις» καταλήγουν τις προσπάθειες ενός ιδιωτικού ερευνητή (ένας υπέροχος Τζιν Χάκμαν) που αναζητά τη χαμένη κόρη μιας έκπτωτης σταρ, στην παραδοχή της αποτυχίας του να αποκωδικοποιήσει τα ανησυχητικά σήματα ενός αδυσώπητου κόσμου που απλώνεται γύρω του. Η κατακλείδα του φιλμ αποτελεί φινάλε σχεδόν ισάξιο με εκείνο του αριστουργήματος του Ρόμαν Πολάνσκι.
ΗΠΑ / 1975 / ΕΓΧΡΩΜΟ / DCP / 99’ / ΑΓΓΛΙΚΑ
Ένας ιδιωτικός ερευνητής προσπαθεί να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης μιας νεαρής κληρονόμου και μπλέκει σε μια αλυσίδα γεγονότων που τον υπερβαίνουν. Το άγνωστο, σχεδόν ισότιμο, αδελφάκι της «Τσαϊνατάουν» είναι ένα στιλπνό κόσμημα που μένει να αναγνωριστεί. Υπόδειγμα του πώς στο φιλμ νουάρ μια απλή υπόθεση παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και συνθλίβει τον ήρωα που αποτυγχάνει να εποπτεύσει την μεγάλη εικόνα (ο πρωτότυπος τίτλος είναι κλειδί), η καλύτερη ταινία του Πεν υποχρεώνει σε επανεκτίμηση. Άψογη σεναριακή δομή, νευρώδες, τέλειο μοντάζ (από την μεγάλη Ντίντι Άλεν), παροιμιώδης αίσθηση του χώρου, υγρές ατμόσφαιρες Ατλαντικού στα Φλόριντα Κις, κεφαλαιώδης, ως συνήθως, Τζιν Χάκμαν, ουσιαστικό ντεμπούτο της Μέλανι Γκρίφιθ, κι ένα τελικό πλάνο να σου μαχαιρώνει την καρδιά. Η επανεκτίμηση ξεκινά από εμάς. Η.Δ.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Arthur Penn
ΣΕΝΑΡΙΟ: Alan Sharp
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Bruce Surtees
ΜΟΥΣΙΚΗ: Michael Small
ΜΟΝΤΑΖ: Dede Allen, Stephen A. Rotter
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Gene Hackman, Susan Clark, Melanie Griffith, James Woods, Edward Binns, Jennifer Warren
ΑΡΘΟΥΡ ΠΕΝ (1922-2010)
Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός, υπό μια έννοια, μέσω «Μπόνι και Κλάιντ», ο προφήτης του Νέου Χόλιγουντ, η πατρική φιγούρα του ρεύματος του '70. Η καριέρα του ξεκίνησε θαυμαστά από τα τέλη του '50, ενώ μετά το παρόν παρήκμασε. Τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ Σκηνοθεσίας.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ (ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ)
1975 Night Moves
1970 Little Big Man
1969 Alice’s Restaurant
1967 Bonnie and Clyde
1965 Mickey One
1962 The Miracle Worker
